Die andere bril, die groene, die vraagt moed om op te zetten
- hananjariddersma
- 5 sep 2022
- 3 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 11 aug 2023
Zet jij ‘m is op, mam. Vrolijk geeft ze haar nieuwe zonnebril aan mij door. Met dat ik de bril opzet kleurt de wereld roze. Vrolijk roze. Samen lachen we erom en kijken naar hoe anders de wereld er dan uit ziet. Lekker vrolijk! Zelfs als de zon niet echt schijnt.
Na een paar minuutjes geef ik de bril weer terug. Leuk om even te zien, maar niet echt passend voor mij. Mijn ogen moeten er te veel aan wennen en ik krijg er zelfs een beetje hoofdpijn van.

Met het opzetten van een groene, duurzame bril gaat dat net zo. Je wil de bril opzetten en even ziet de wereld er een stuk mooier uit. Lichter, vrijer, groener, gelukkiger, leefbaarder. Maar al snel begint het ook een beetje pijn te doen aan je ogen.
Want die bril hoef je maar heel even op te zetten of je ziet het verschil. Het goud van je sieraden, de kleding die je draagt, de stoel waar je op zit, de telefoon die je gebruikt, het huis waar je in woont, het eten wat je eet en ga zo nog maar even door. Het is al snel niet duurzaam.
Zelfs als je al wel groene keuzes maakt, kunnen je ogen er zeer van gaan doen. Want ook dan kan het zo zijn, dat je opeens gaat zien, wat nog niet duurzaam is. Een schuursponsje van plastic, microplastic in je kleding en zelfs tandpasta. De berg kan groot voelen.
Zelfs zo groot dat mensen er ziek van kunnen worden. Ecorexia. Mensen die zo duurzaam willen leven en zichzelf er zo bewust van zijn dat ze er ongelukkig van worden. Ze zijn continu bewust van wat ze zien door hun groene bril. Het werkt juist averechts.
Het opzetten van de groene bril vraagt dus ook moed. Moed om hem toch op te zetten, ook al gaan je ogen er een beetje zeer van doen. Moed om te blijven kijken naar wat al wel werkt in plaats van naar alleen wat nog niet. Moed om vertrouwen te hebben, dat er dagelijks een heleboel mensen bezig zijn met verandering. Moed om toch elke keer opnieuw te gaan voor de wereld die je door wil geven. Moed om te gaan kijken welke stappen jezelf zou willen zetten.
Vijf dingen die mij helpen als mijn ogen een beetje zeer gaan doen zijn:
Filmpjes kijken van Happy Activist; wat zijn er veel mensen bezig met prachtige ontwikkelingen! Op grote en kleine schaal verschil willen maken. Deze filmpjes zijn ook heel leuk om met je kinderen te kijken!
Beginnen bij de grote dingen. Babette Porcelijn, beschrijft in haar boek de verborgen impact onder andere heel mooi de top tien in ons dagelijks leven. Spullen, vlees en wonen staan op de eerste drie plekken. En laten kinderen nou net vaak heel veel spullen hebben.
Daag jezelf uit! Zet de bril soms net wat langer op dan comfortabel is. En ga eens kijken welke kleine dagelijkse verandering jij wil maken. Bijvoorbeeld door te gaan kijken of je een keer speelgoed kan lenen.
Vaak als we ergens zoekend in zijn, zijn we geneigd te denken dat we de enige zijn die het soms even niet zo goed weten. Dat komt omdat we in een hele individualistische maatschappij leven. Beseffen dat het voor iedereen een zoektocht is, kan helpen.
Speel, lach en geniet! Huppel met je kind door de straat, bouw een toren tot het plafond of dans door de kamer. Verbinding met je kind zit in kleine dingen en kan een groots verschil maken.
Comments