Onze huidige maatschappij is erg gericht op het individu. Op presteren en op competitie richting anderen. Dat begint al jong. Op scholen worden kinderen al klaargestoomd om te presteren om bij te kunnen dragen aan een groeiende economie.
Maar de prijs voor deze wereld is met alle pillen voor depressies, burn-outs, verslavingen en onze voetafdruk van 3,6 Aardes, erg hoog.
Willen we een nieuwe wereld bouwen met elkaar zal deze naast economisch gezond zijn, ook moeten draaien om welzijn.
En daar komt verbinding om de hoek kijken.
Verbondenheid maakt dat we ergens goed voor willen zorgen
Wanneer je als jezelf verbonden voelt, zal je ergens goed voor willen zorgen. Kijk maar naar je eigen kinderen, of kinderen die je goed kent. Je wilt dat het goed gaat met hen. Dat ze lekker in hun vel zitten en misschien zelfs wel dat ze mogen worden wie ze echt zijn.
Maar met kinderen die je niet kent, zal je jezelf niet, of in elk geval een stuk minder, verbonden voelen.
Wanneer je je verbonden voelt met de Aarde, zal je daar ook goed voor willen zorgen.
De grootste uitdaging van ons huidige systeem is dan ook om alles als een geheel te zien.
Verbondenheid met de wereld maakt dan dat je niet alleen kijkt naar wat jij of je gezin nodig heeft, maar dat je gaat zien dat de keuzes die je maakt invloed hebben op onze planeet, andere mensen en dieren.
Van ik naar wij
Wanneer we gaan zien dat we onderdeel zijn van de wereld en onze keuzes invloed hebben, gaan we in plaats van te denken vanuit onszelf denken vanuit systemen. Denken vanuit alle mensen en alle dieren.
Verbinding overbrugt de verschillen die er misschien zijn, naar gezamenlijke belangen en doelen. Die gezamenlijke belangen zullen eerder gericht zijn op welzijn van mens, dier en planeet.
Onderdeel van de natuur
Hierdoor zullen we onszelf ook eerder onderdeel voelen van de natuur, en met de Aarde willen samenwerken. In plaats van dat de natuur dienend aan ons moet zijn en wij haar overbelasten.
Om onszelf meer onderdeel te voelen van de natuur, kunnen we heel veel leren van onze kinderen. Zij zijn van zichzelf al automatisch verbonden, iets wat we later in ons leven vaak kwijtraken en kunnen vol verwondering kijken naar de natuur.
Wanneer je jezelf meer onderdeel wil voelen van de natuur, ga dan dus eens door hun ogen kijken. Naar het wonder van bloesem, of hoe vogels door de lucht zweven, of de tekening van een schelp.
Voeding voor je eigen leven
Hoe meer verbinding we ervaren, hoe sterker dit ook de voeding is voor ons eigen leven.
Verbinding maakt ons onderdeel van iets groters en zal het gat wat anders opgevuld wordt met spullen of snelle ervaringen in elk geval kleiner maken of zelfs laten verdwijnen.
Het gat hoeft niet steeds worden opgevuld, omdat er van binnenuit zoveel meer rijkdom is dat we die rijkdom niet steeds buiten onszelf hoeven te zoeken.
Verbinding met onszelf
Verbinding met de ander, geeft ook een betere verbinding met onszelf en andersom. Het gaat om wie we zijn, wat onze talenten zijn en hoe we met deze talenten de Aarde een stukje mooier kunnen maken.
Het is een innerlijk kompas waardoor we met meer speelsheid, stevigheid en richting keuzes kunnen maken en door het leven kunnen gaan. Iets wat denk ik elke ouder zijn of haar kind het liefst zou geven.