Graag gaan we in gesprek met ouders over hun groene hart. Welke keuzes maken zij? Wat vinden ze belangrijk, wat juist niet en waar schuurt de groene opvoeding soms nog? Deze week kijken we mee met Tamara, die het belangrijk vindt, na te denken over een duurzame opvoeding, maar tegelijk ook wil dan het geen stress oplevert.
Naam Tamara (35) Fotograaf & Therapeut
Partner Raimond (36) Docent Middelbaar onderwijs
Kinderen Robyn (5) & Ezra (0)
Samen met je partner, vinden jullie het belangrijk om een duurzame opvoeding te geven aan je kinderen, maar jullie willen ook dat het geen stress oplevert. Wat bedoel je daarmee?
Duurzaamheid gaat voor mij over de effecten op lange termijn. Het is voor mij een heel breed onderwerp. Een van de dingen die we belangrijk vinden, is dat we geen vlees eten. Maar als ik dan een keer in de maand wel vlees eet, lig ik daar niet wakker van. Ik kijk eerder naar alle dagen dat het wel gelukt is om vegetarisch te eten.
Onze dochter vindt het ook super interessant dat we vegetarisch eten, maar ze moet het niet van mij. We willen haar vooral bewust maken dat er een keus is. Als zij ergens anders wel vlees wil eten, vinden we dat dus helemaal goed. Het gaat daarin echt om vrijheid wie je mag zijn en bewustzijn over welke keuzes er te maken zijn.
Een gezin draaien, werken, partners zijn en er zijn voor onze omgeving vinden wij ook belangrijk. Bij elkaar is dat best druk. Onze jongste slaapt ook lang niet altijd door, dus dit zien wij echt als tropenjaren. Duurzaamheid vinden we zeker belangrijk, maar het moet naast alle dingen die er ook zijn, geen stress opleveren om ermee bezig te zijn. We vinden het dan fijner om te kijken naar de dingen die er wel zijn.
Duurzaamheid is een heel breed onderwerp zeg je. Hoe kijk jij hier tegenaan?
Duurzaamheid gaat voor mij over de natuur en het milieu, maar ook op de manieren waarop we onze kinderen laten opgroeien. Op veel scholen ligt de nadruk heel erg bij dingen die je met je hoofd leert, zoals rekenen en taal. Ik vind die lat best heel hoog liggen voor kinderen.
Duurzaam opgroeien gaat voor mij ook dat mijn kinderen lekker in hun vel zitten. Dat ze leren samenspelen, leren wie ze zijn en wat bij hen past. Hun sociaal-emotionele ontwikkeling dus.
Je zegt dat je de lat hoog vindt liggen voor kinderen, vind je dat dit terug te zien is in de wereld?
Ik kan mezelf wel zorgen maken over hoe we omgaan met de wereld; met dieren en de natuur. We zijn met elkaar echt alle grondstoffen aan het op verbruiken. Toen ik nog geen kinderen had, was ik daar een stuk minder mee bezig. Maar nu kan ik mezelf wel zorgen maken over hoe de wereld eruit komt te zien als de kinderen groter zijn.
Duurzaam opvoeden vind ik dus echt belangrijk maar wel op een positieve en speelse manier.
Klinkt mooi om op een positieve en duurzame manier op te voeden. Hoe doen jullie dat?
Ik vind dat we als maatschappij ver af zijn komen te staan van de natuur. Veel buiten zijn met ons gezin vind ik dan ook heel erg belangrijk. Dan zijn we ook aan het genieten van de natuur maar dan door te genieten met elkaar en lekker te spelen.
Ik denk ook dat omdat we zo genieten van de natuur, we meegeven dat we goed voor de Aarde willen zorgen.
Maar ook een film kijken als Pocahontas, gaat eigenlijk over dichterbij de natuur leven.
Het is een mooi verhaal en ik weet zeker dat onze oudste onbewust de boodschap meekrijgt om goed voor de natuur te zorgen, zonder dat we er op een hele strenge manier mee bezig zijn.
Voor mij hoort daar genieten van kleine dingen ook heel erg bij. Zoals de zon die lekker schijnt of bramen plukken in onze tuin.
En het moet daarnaast ook haalbaar zijn, denk ik?
Ja precies, een goed voorbeeld is afval oprapen. Ik kan me voorstellen dat als ze wat ouder zijn, we dat met elkaar zeker gaan doen. Nu rapen we met de oudste wel eens wat op, maar merk ik ook dat het te veel is om daar ook mee bezig te zijn. Het voelt alsof ons gezin nog in een andere fase zit, waarin dat nog niet helemaal past.
Ook vind ik het daarnaast ook heel belangrijk open te staan voor andere meningen. Zo heb ik een vriendin die woont op een boerderij. Zij is geen vegetariër bijvoorbeeld, maar we praten daar wel over met elkaar. Ik ben dan nieuwsgierig naar hoe zij er tegenaan kijkt. Dan hoor ik het ook van een andere kant. Duurzaamheid gaat dus voor mij ook over dat er verschillende meningen mogen zijn.
Wat is je grootste wens voor jouw kinderen in de toekomst?
Ik zou heel graag een mooie wereld voor onze, maar eigenlijk alle kinderen achter willen laten. Dat we goed omgaan met de Aarde, natuur en de dieren. Maar ik hoop vooral dat ze zichzelf goed kennen en de dingen doen die goed bij hen passen. Ik weet zeker dat als mogen worden wie ze zijn, we hen dan het mooist meegeven voor zichzelf de ander en de wereld.