Er zijn drie grote uitdagingen op de aarde;
Klimaatverandering en alle gevolgen die dit met zich meebrengt voor zowel mensen, als dieren. De tweede gaat over de zekerheid dat elke dag alle mensen genoeg te eten hebben. En de laatste uitdaging gaat over biodiversiteit; alle verschillende soorten planten en dieren die elkaar nodig hebben om de natuur in balans te houden.
Voor deze uitdagingen zijn nog geen duidelijke antwoorden omdat ze zo complex zijn. Tegelijkertijd is het niet pas morgen een groot probleem, maar vandaag of eigenlijk al veel eerder. De oplossing hiervoor ligt bij onszelf.
Het is niet een probleem tussen de Noord- en de Zuidpool, maar een probleem tussen onze oren. Het gaat over onze mind-set. Over onze groene bril. Over de manier waarop we met de aarde omgaan. Over onze manier van denken, kijken en doen.
Elke dag maken we heel veel keuzes die impact hebben op de wereld om ons heen. Wat je doet maakt verschil en je hebt elke dag de keus welk verschil je wil maken.
Dat kan heel groot. Maar juist ook thuis aan de keukentafel.
Met onder andere onze opvoeding, maar ook ons onderwijs kunnen we verschil maken. Het gaat om de spullen die we kopen, de manier waarop we omgaan met ons eten, de kleding die we dragen, onze manieren van vakantie vieren maar ook de woorden die we kiezen, hoe we praten over cijfers op rapporten en hoe veel kinderen in contact zijn met de aarde.
Waar we nu nog veel gericht zijn op economische groei, zouden we in ons onderwijs en opvoeding ons meer mogen richten op welzijn, mensen en de wereld. Wanneer we anders gaan kijken, denken en doen kan de wereld weer in balans komen. Dan kunnen we gaan zien dat de wereld een geheel is. En dat wat je aan de keukentafel doet, verschil maakt.
Dat vraagt andere manieren van denken dan dat we nu doen. Het vraagt anders kijken, maar ook andere dingen die onze kinderen moeten kunnen. Bijvoorbeeld kritisch kijken naar de keuzes de we maken, out of the box denken bij het vinden van oplossingen en ons onderwijs.
Kortom we moeten niet alleen dingen beter doen, we moeten ook betere dingen doen.
Dan gaat het niet meer om economische groei maar over een economie die in balans is voor mens, dier en natuur. Een balans die niet alleen voor onze kant van de wereld goed is, maar voor de hele wereld.
Dat de keuzes die we maken vandaag, impact hebben op de wereld van morgen.
Dat onze manier waarop we onze kinderen laten opgroeien invloed heeft. Dat het belangrijk is dat we onze groene bril op gaan zetten.
Kinderen zijn niet alleen de toekomst van morgen, maar bouwen ook de toekomst. Wanneer zij duurzaam opgroeien, is dat niet alleen een verschil voor hun eigen leven, maar ook in dat van anderen, scholen, het bedrijfsleven en hun sociale omgeving.
Wanneer je kiest voor een opvoeding met een groene bril kan je dus dagelijks een groot verschil maken. Een wereld die in balans is, is het mooist wat we onze kinderen kunnen geven.
Niet alleen zodat onze kinderen kunnen overleven maar ook zodat de wereld waarin zij leven een betere, mooiere plek is dan dat we nu kennen. Een plek die in balans is en waar samengewerkt wordt met de aarde.
* Heel soms vind ik filmpjes die ik zie, zo belangrijk dat ik er een blog over schrijf. Deze blog is vrij vertaald naar het werk van Arjen Wals. Verbonden aan de universiteit Wageningen. Hij doet samen met zijn team, onderzoek naar duurzaamheid en de stappen die nodig zijn om een andere wereld met elkaar te bouwen.